Ne kadar adadın ki kendini hayata… Ne kadar inandın ki inanman gereken şeye ve ne kadar sevebildin ki sevmen gereken kişiyi…
Bir gün Leyla’sının aşkına aklını yitirip de kendini çöllere vuran Mecnun, fakında olmadan çölde namaz kılan bir bedevinin önünden geçer. Bedevi, tam da namaz esnasında önünden geçen bu adama o kadar hiddettlenir ki namazını bozup birden ayağa kalkar. Başlar bu berduş adama isyana :
– Ey berduş sen ne yaparsın, görmez misin namaz kılarım. Bire cahil adam, namaz kılan adamın önünden geçilir mi hiç!!!
Mecnun, bir adama bakar, bir kendine bakar, bir de uçsuz bucaksız çöldeki kızgın güneşin yansımasına bakar ve bedeviye dönerek şu sözleri dile getirir :
– Ey be Adem oğlu… Ben Leyla’nın aşkına seni bile görmez iken, sen Mevla’nın aşkına beni nasıl gördün…
der ve çeker gider…
Sevgiyle kalın…
